07 December 2013

Berubah, Hidayah dan Istiqamah.

Post kali ni panjang, tapi bacalah.

Assalamualaikum

Tak ada idea untuk menulis.
Entah kenapa aku masih ingin menulis.


Kebelakangan ni, banyak aku nampak situasi mcm ni sekarang--

Situasi di mana bila kita melakukan kebaikan, suka show-off walaupun
hakikatnya perubahan tu bertahan mungkin hanya seminggu.

Riak.

Aku pun sama.

---------------

Berubah ke arah lebih baik, hidayah.

Perubahan ni datang tak kira tempat dan masa.
Ada masa di usia muda.
Ada masa ketika berseronok.
Ada masa waktu tengah teguk arak kat disko sekalipun.

Berubah ni tak susah. Boleh terlintas sekelip mata.
Yang susahnya -- istiqamah.

Aku bagi situasi:
............................................................................................................
Sedang aku (bukan nama sebenar) duduk minum kopi, aku terfikir.
 "Apa kata aku cuba solat awal waktu"

Niat dipasang. Pahala sudah diperoleh.

Lalu aku berubah, seminggu straight solat lima waktu di awal waktu.

*Okay pause sekejap*

Terasa riak lalu phone dicapai, tweet:
"Alhamdulillah seminggu straight solat lima waktu, aku dah dapat hidayah"
Dapatlah 5-6 retweets. Suka.

Try ajak kawan pulak:
"Kau berubah lah, aku dah dapat hidayah."

Bila kawan tak tunjukkan minat, tweet baru akan keluar:
"Aku sedih tak dapat bantu kawan aku ke jalan yg lurus"

Minggu depan, aku start solat lewat satu jam.
Hilang Subuh and Isyak. Seterusnya tak solat terus.
Jadi aku yang "young and wild" semula.
............................................................................................................

Nampak tak situasi tu?

Berubah memang senang.
Tiba-tiba rasa nak solat awal waktu.
Tiba-tiba rasa nak solat tahajud everyday.

Bagi perempuan, lagi banyak rasa:
Tiba-tiba rasa nak pakai jubah labuh.
Tiba-tiba rasa nak pakai handsocks.
Even actually pakai handsocks yang ketat, sama 
dgn warna kulit, is just like tak pakai handsocks jugak.
Well, husnuzzon, at least dia cuba. Kot.

Tiba-tiba rasa nak jaga percakapan.
etc etc.

Then esok tak rasa dah "tiba-tiba nak.." tu.

Hijrah sekejap then kembali ke jalan lama.
Seriously, untuk berhijrah, kita kena kuat.
Kita kena sabar. Kita kena cintakan perubahan tu.

Istiqamah itu mencabar.
Aku pun sedar aku belum mampu.

Satu lagi, kalau kita berubah sebab nakkan perhatian,
kita dah melakukan kesilapan.

Diri kita tak ikhlas melakukan perubahan tu.
Aku pernah dengar satu kiasan --

Hidayah tu ibarat cahaya, ia takkan menjelma di dalam 
kamar yang tidak dibuka jendelanya.

So kalau hati kita sendiri taknak berubah, susah.
Kena cuba, cari hidayah, usaha kekalkan.

Allah boleh ubah segalanya sekelip mata.
Orang baik mungkin tak kekal baik.
Orang jahat pun tak selamanya jahat.

Once kita dah berubah dengan istiqamah,
dan dah rasa kemanisan iman tu,
InsyaAllah kita tak rasa dah nak kembali
ke jalan yang lama dulu.

Bila aku menulis macam ni, tak bermakna aku baik, alim.
Aku masih hamba Allah yang hina.
Aku masih di takuk lama.

Sekian sahaja dari hamba Allah yang masih merangkak.
Dan masih berusaha. Walaupun tak seberapa.
Bila dah terlajak, susah nak kembali.

Sama-sama cuba. Sama-sama berusaha.

Assalamualaikum.

P/S: Rasa tak layak nak tulis benda berunsur nasihat/agama ni, sebab aku pun teruk.

0 Magic Spell(s):

 
Some ideas by Uncle Google | Managed by Λramonagraphy Studio - Λramonagraphy | 2014